کد مطلب:97277 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:268
الا! و انكم قد نفضتم ایدیكم من حبل الطاعه [صفحه 25] و ثلمتم حصن الله المضروب علیكم باحكام الجاهلیه...»: «هشیار باشید! كه آن پیوند اطاعت حق را كه رمز پیروزی شما بود به طور كلی قطع كردید، و آن دژ محكم را كه اسلام برای حفظ شما بنیان نهاده بود با پیروی از قوانین ارتجاعی جاهلیت شكستید، خداوند با برقرار ساختن پیوند همبستگی بر مسلمانان منت نهاد، و مسلمین در سایه ی این اتحاد و همبستگی به حركت تكاملی خود ادامه می دهند، و در پناه آن سنگر می گیرند، این همبستگی و پیوند نعمتی است كه هیچ یك از آفریده ها بهایش را نمی داند، چون سنگین تر از هر بها، و بالاتر از هر قیمت قابل تصور است!. بدانید كه شما پس از هجرت و انقلاب، به حالت ارتجاعی سابق بازگشتید و پس از همبستگی، به حزبهای گوناگون و گروههای مختلف تبدیل شدید، ارتباطی با اسلام جز نامش ندارید...». امام از این اختلافات و گروه گرائیها سخت رنج می برد، و می دانست كه ادامه این وضع انقلاب را به انهدام می كشد، و تمدن اسلامی به انحطاط، هر چند امت اسلامی از رهبری افرادی مانند او و امامانی از نسل او برخوردار باشند، و لذا به قول خودش، حریص ترین مردم به همبستگی امت اسلامی بود[1] و برای این منظور هیچ فرصتی را از دست نمی داد، ولی از آنجا كه توصیه های امام موثر و واقع نیفتاد پیش بینی او محقق شد و انقلاب اسلامی به ارتجاع گرائید، و امت مسلمان به عقب بازگشت نمود، تا اینكه پس از چهارده قرن، انقلاب دیگری در [صفحه 26] جهان اسلام رخ داد و آن انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی.
امام پس از تحلیلی در رابطه با دومین انقلاب در تاریخ مستضعفین در بخش پنجم سخن خود، رجعت دیگری برای انقلاب مستضعفین معاصر خویش پیش بینی می كند، و هشدار می دهد با وضع موجود بر اساس سنت غیر قابل تغییر آفرینش، انقلابی كه خود از رهبران و بنیانگذاران آن بوده نمی تواند تداوم یابد، و اگر وضع موجود ادامه پیدا كند سقوط آن حتمی و اجتناب ناپذیر است، اینك متن سخنان امام:
صفحه 25، 26.